Stamceltoerisme

Naar het buitenland voor een stamcelbehandeling

Natuurlijk wil je als patiënt zo goed en snel mogelijk van je klachten af als deze optreden. Het probleem kan echter zijn dat behandelingen die meestal werken je niet beter maken. Sterker nog, je klachten worden alleen maar erger.

Je wilt er vanaf en er moet echt iets gebeuren. Dan pakken sommigen tegenwoordig het vliegtuig. Niet om zich in een chique New Yorkse privékliniek te laten opereren, of om de zorgen van zich af te feesten op Ibiza, maar men pakt de koffer als stamceltoerist. Op naar een land waar stamcelbehandelingen schering en inslag zijn en ook nog zo legaal mogelijk.

Stamcelbehandelingen maar mondjesmaat mogelijk in Nederland

In meerdere landen op de wereld bestaan klinieken waar je na aankomst eerst op 5-sterren niveau duizenden euro's mag afrekenen. Hierna wordt naar hartenlust een stamcelbehandeling gestart. Het idee hiervan is heel interessant en veelbelovend, namelijk dat stamcellen die worden ingebracht veranderen in nieuw weefsel waar behoefte aan is bij een bepaalde ziekte, bijvoorbeeld zenuwcellen bij een dwarslaesie of kraakbeencellen bij knieslijtage. In veel landen, zoals Nederland, is een dergelijke vorm van behandelen echter niet mogelijk door lokale wetgeving. Dan is stamcelbehandeling alleen mogelijk in een afgebakende onderzoekssetting.

Waarom bestaan er zulke verschillen in regelgeving rondom stamcellen?

Dit is lastig te zeggen, maar het heeft hoogstwaarschijnlijk te maken met wetgeving en een variërende ethische grens wanneer in een land een nieuwe behandeling breed toegepast mag worden. Om in te schatten of een nieuwe behandelvorm toegestaan mag worden is het gebruikelijk ook te kijken naar bijwerkingen. En die kunnen met vormen van kanker niet mals zijn bij stamceltherapie, zoals bleek uit een recent rapport in de New England Journal of Medicine.

Twijfelachtige resultaten van stamceltherapie

Toch is niet bewezen dat de meest gebruikte vorm van stamceltherapie, met mesenchymaal cellen, zou kunnen leiden tot een vorm van kanker. Maar helemaal ontkracht is dit ook weer niet. En daar ligt de crux. Als een methode werkzaam zou zijn en er treden geen forse bijwerkingen op zou iedereen zeggen: doen! Is echter het bewijs voor stamceltherapie dunnetjes en weet men niet zeker of er geen kanker door ontwikkeld kan worden, dan lijkt, zoals in Nederland, aan de handrem trekken alleen maar erg verstandig. Gezien het feit dat het bewijs voor stamceltherapie momenteel nog mager is en niemand zeker weet wat er jaren na stamceltherapie in het lichaam gebeurt zou ik denken: boek gerust een exotisch vakantiereisje maar laat vooralsnog die als 5-sterren hotel verklede stamcelkliniek links liggen. Misschien dat over een paar jaar duidelijk is of een behandeling met stamcellen nou echt nuttig kan zijn en niet op de laatste plaats: veilig.