Licht aan het einde van een donkere tunnel?
“Die knie van mij is versleten”. “M’n knie? Ja, die is gewoon kapot”. “Mijn kraakbeen bedoel je? Dat is helemaal weg.” Op mijn poli vertellen mensen het verhaal over hun knie vaak gelaten of doordrenkt met wat treurigheid.
Een knie met artrose roept zelden een romantisch beeld op. Als er een muziekje onder zou staan, is dat geen lichtvoetig, opgewekt, stimulerend deuntje, maar eerder een zwaar pianoconcert van Rachmaninoff. Dat droeve gevoel bij knieartrose komt denk ik deels, doordat er naast een nieuwe knie niet veel goede mogelijkheden zijn, die de klachten verlichten. Tot op heden dan in elk geval, want aan het einde van deze stemmige tunnel van de artrose lijkt nu een helder licht te schijnen.
Ontsteking aanpakken
Eerst even terug naar de basis. Waarom geeft een knie met artrose eigenlijk zoveel klachten en waarom staat pijn vaak op de voorgrond? Bij artrose speelt zich een zichzelf versterkend proces af. Er is minder kraakbeen aanwezig, wat leidt tot ontsteking van het gewricht. De ontsteking verklaart ten eerste een groot deel van de knieklachten, maar zorgt er ook voor dat afbraak van kraakbeen versnelt. Een hele vervelende negatieve spiraal dus. Het liefst zou je de ontsteking langdurig willen remmen, zodat de kniepijn vermindert en knie wordt beschermd tegen verdere achteruitgang. Dit remmen gebeurt regelmatig met ontstekingsremmers in pilvorm of met corticosteroïdeninjecties. Prima opties, maar met kans op bijwerkingen. Bovendien hebben deze injecties voor de meeste mensen maar een effect van enkele weken.
Helder licht aan het einde van de tunnel
Ik hoor je denken, waar blijft nou dat heldere licht waar je het net over had? Komt-ie. Enkele jaren geleden startten wij bij de Bergman Kliniek, na alle wereldliteratuur op een rijtje te hebben gezet, met eigen bloedinjecties in de knie. Het idee hiervan is om, met eigen plasma, ontsteking door de artrose te remmen en smering van de knie te bevorderen. En dit werkt behoorlijk goed, gezien de positieve feedback die ik kreeg van duizenden mensen. Om het licht nog helderder te maken, lijkt er nu een nieuwe ster aan het firmament. De APS injectie, de ontstekingsremmende injectie afkomstig uit eigen lichaam.
Wéér een nieuwe mogelijkheid om ontsteking in de knie te onderdrukken, maar dan sterker. Ook deze APS injectie bereiden we uit eigen bloed, al bewerken we het anders. Het resultaat is dat de ontstekingsremmende stofjes in het bloed in grotere mate aanwezig zijn en dus krachtiger kunnen werken. Op deze manier lijkt het effect van deze nieuwe injectie duidelijk sterker dan dat van de normale bloedinjectie.
De eerste studies bij mensen laten zien dat dit ook daadwerkelijk zo is. Met name nemen pijnklachten door deze nieuwe injectie meer af dan andere injecties voor elkaar kunnen krijgen. En omdat ontsteking beter wordt onderdrukt, wordt de knie waarschijnlijk ook beter beschermd tegen toekomstige slijtage.
Geen wondermiddel, wel veelbelovend
Een paar vlaggen uit mag dus best. Een aandoening als knieartrose zó kunnen aanpakken dat de grootste bron van de pijn, de ontsteking, doeltreffend wordt geremd, is gevoelsmatig dé manier van niet-operatief behandelen. En omdat de APS injectie bestaat uit lichaamseigen stoffen, is de kans op bijwerkingen klein. Dit laten de studies, die in het buitenland al zijn verricht, ook zien. Deze APS injectie is natuurlijk nog steeds geen wondermiddel, maar het ziet er veelbelovend uit.
Voor iedereen met knieartroseklachten is een beetje licht aan het einde van die lange, donkere tunnel, met Rachmaninoff door de speakers, toch wel erg lekker. En hoor ik daar in de verte nou ook wat vrolijke, opbeurende muziek?
