De beste lokale artsen
Na in Milaan geland te zijn met het vliegtuig begon de speurtocht naar medische 06jes. Nummers van artsen die je kunt bellen, van toppers in hun werk, die hun telefoon op willen nemen voor TeamNL én die werken tijdens de Olympische Winterspelen van Milaan / Cortina. Daarnaast moeten ze goed Engels kunnen spreken, wel zo praktisch en het scheelt weer les bij de Nonnen van Vught. Als we starten met onze medische zoektocht hebben we in Nederland altijd al wel 1-2 ingangen, maar eenmaal ter plekke gaat het zoeken toch het meest soepel. Speuren met maar één doel; op weg terug in het vliegtuig de beste lokale artsen in je telefoon hebben om topzorg voor onze Nederlandse topsporters te garanderen.
Top traumaopvang
Na een paar kopjes koffie met artsen in middelmatige ziekenhuizen stonden ik en mijn collega op de eerste hulp van het grootste traumatologie ziekenhuis van Milaan. Tenminste, we zaten te wachten op iemand die ons rond kon leiden. Normaal gesproken kondigen we ons bezoek juist niet aan om zelf anoniem een sneak preview van een ziekenhuis te krijgen. Alles telt mee: worden wc’s wel schoongemaakt, wat voor mensen bezoeken het ziekenhuis, is er moderne apparatuur en staan de artsen wel open om je hulp aan te bieden.
De kamer van de hoofd van de eerste hulp, waar we wachtten, was rijkelijk bekleed met posters en vlaggen in de regenboog kleuren. Toen er een Italiaan de kamer binnen liep met een regenboog horloge, dito armbandje en sokken wisten we dat dit waarschijnlijk onze man was. 15 minuten later struinden we het ziekenhuis door, bezochten de intensive care, liepen naar het helicopter platform, schudden handen en waren live bij een bloederige trauma opvang op de eerste hulp. Juist als je van zo dichtbij kunt zien hoe men werkt weet je wel of niet dat je goed zit. En dat zaten we hier. We toonden onze eerbied voor het ziekenhuis en dankten hen alvast voor hun toekomstige zorg.
Trotse Gouverneur
Dat eer en trots een enorme rol speelt in de Milanese regio waar de Olympische Spelen plaats zullen vinden, werd me een paar maanden na ons eerste bezoek nog duidelijker. Het was al duidelijk dat de Italianen meer dan trots waren op hun Milanese Duomo, cappuccino en goddelijke pasta’s. Maar dat ze die trots en eer ook op mensen toepasten wist ik nog niet.
Dit merkte ik tijdens een medische meeting van een grote groep artsen, die vanuit Milaan betrokken zouden zijn bij de Spelen. Bij toeval was ik hiervoor als enige buitenlander uitgenodigd. Er was me een dikke VIP plek vooraan toebedeeld en de tolk vertaalde simultaan wat de Gouverneur van de regio vertelde. Hij bleek enorm vereerd dat de Nederlandse Chief Medical Officer aanwezig was, ik moest gaan staan en werd als een gladiator in het Colloseum donderend toegeklapt en toegejuichd. Ook zei hij tegen de zaal dat de eer van Lombardije afhing van hoe de Spelen medisch zouden verlopen. “Kom op! Doe het! Laat Lombardije na Corona weer trots zijn!” Emiel Raatelband had z’n publiek niet beter op kunnen zwepen. Meerdere mensen werden op het podium geroepen en alvast voor hun inzet bedankt. Iedereen glom van trots en mocht daarna weer gaan zitten. Aan het einde van de meeting pakte één iemand z’n kans tijdens de rondvraag. Waarom hij met al z’n kennis en kunde GVD niet op het podium was geroepen en ook was bewierookt?! Vuur spoot uit z’n oren en ogen, z’n eer was duidelijk aangetast.
Medisch gezien gebakken
Het komende jaar zullen diverse Nederlandse topsporters al trainingsstages en proefwedstrijden hebben in de Milaan / Cortina regio. Met de 06jes van het hoofd van de traumatologie van de Veneto en Lombardije regio en ook van diverse topartsen in Milaan en Cortina zitten we medisch gezien in ieder geval gebakken. TeamNL gaat er tijdens de Spelen weer alles aan doen om fantastische prestaties te kunnen gaan halen, net als tijdens de afgelopen editie in Beijing. Dat niet doen zou onze oranje eer te na zijn.
