Betrapt met een auto vol EPO
De kofferbak van zijn auto zat tjokvol. Waar je ook maar keek ampullen met EPO en andere heerlijkheden. Op 8 juli 1998 werd Willy Voet bij de Belgisch-Franse grens in Rijssel op heterdaad betrapt. De doping was deze keer eens niet voor een ziek achternichtje of daar per ongeluk terecht gekomen en hoe dat wist hij ook niet. Nee, verzorger Voet bekende al snel dat de middelen uitsluitend bedoeld waren voor de Tour de France ploeg Festina. Al snel rolden er vele koppen, waaronder die van de gearresteerde ploegleider Roussel.
Na even te hebben ontkend, "nee hoor we weten van niks en we missen ook geen auto", ging hij met de billen bloot en gaf hij toe dat er binnen Festina een geavanceerd dopingnetwerk bestond. 9 Festina renners werden verhoord en de meesten gaven het gebruik van EPO en amfetaminen ruiterlijk toe. Van het Tour peloton in 1998 bleef uiteindelijk maar een pelotonnetje over.
Waarom wordt EPO gebruikt?
Maar waarom werd dat EPO nou eigenlijk gebruikt, waarbij gezondheidsrisico's op de koop toe werden genomen? Veel (ex-) renners geloven dat EPO je sneller een berg op helpt, een effect geeft waarop Red Bull jaloers zou zijn en Always misschien ook. In dit licht bezien is een studie, die afgelopen week in de Lancet Hematology verscheen, zo interessant. Er werd geen effect gevonden van EPO op de tijd, die een wielrenner er over doet de Mont Ventoux te beklimmen, vergeleken met wanneer een renner alleen een shotje zout water kreeg toegediend. En was de studie een beetje van niveau? Volgens EPO-expert Bram Brouwer is dit onderzoek "zonder twijfel de beste klinische studie die op dit gebied ooit is gepubliceerd".
Een terechte straf?
Willy Voet werd uiteindelijk bestraft voor het invoeren van verboden middelen met 14 maanden voorwaardelijke celstraf en het betalen van 120.000 francs. De betrapte Festina renners moesten de Tour verlaten en werden geschorst. Was dit allemaal niet nodig geweest als de Dopingautoriteiten alvast een blik in de Lancet Hematology 2017 hadden kunnen werpen? Michael Boogerd is een van de renners, die in een reactie op deze studie overtuigd blijft van het effect van EPO, omdat hij ondervond dat hij gelijk een stuk harder ging fietsen toen hij startte met gebruik. Bart Voskamp, een andere Nederlandse ex-prof meent zelfs dat je met EPO van ezels renpaarden kunt maken.
Zo is bij de profs het geloof in de effecten van EPO met de Lancet studie niet gelijk een stille dood gestorven. Maar als ik deze zomer met vrienden de Mont Ventoux wil gaan beklimmen en zij beginnen over het boek Prikken en Slikken van Willy Voet en de fantastische effecten van EPO, dan moet ik toch wel gniffelen. Zouden zij wel ooit gaan geloven dat EPO hetzelfde effect heeft als een Dextrootje?
