Grote risicofactor voor hart- en vaatziekten
Als je her en der op straat om je heen kijkt, bekruipt je wel eens het gevoel dat niet iederéén, als het startsein klinkt, de marathon van Amsterdam fluitend uit zou kunnen lopen. Steeds vaker kom ik personen tegen met wat pondjes extra en steeds minder vaak zie ik mensen de trap nemen in plaats van de roltrap. Ik vergis me denk ik niet als ik zeg dat ik vaker en vaker mensen betrap die, zelfs na dat kleine trappetje op het werk, hijgend boven staan uit te puffen. Klein minuutje, dan kunnen ze weer. Ben ik soms steeds alerter op minder fitte mensen? Staat mijn fitheidsradar iets te scherp afgesteld? Of is het misschien echt zo dat we daadwerkelijk steeds minder in topshape zijn met z’n allen?
Dat laatste zou niet best zijn. Verminderde fitheid is namelijk een nóg grotere risicofactor voor suikerziekte, hart- en vaatziekten en een herseninfarct dan roken, hoge bloeddruk, overgewicht en hoog cholesterol.
Afgelopen 50 jaar 8% minder fit
Het was al bekend dat de conditie van kinderen de laatste tientallen jaren tragisch genoeg aan het afnemen is. Vorige maand verscheen er een artikel in Sports Medicine, dat het verloop van fitheid bij volwassen tussen 1967 en 2016 beschreef. In het artikel werden alle wereldwijd beschikbare studies, die over het verloop van fitheid bij volwassenen gingen, gebundeld. Laten we maar eens positief beginnen. Ben je een middelbare Japanner en woon je in Japan? Maak je dan vooral geen zorgen. Jouw comditie is nauwelijks afgenomen de laatste jaren. Voor vrijwel alle niet-Japanse volwassenen geldt alleen: bij jullie wel. Gemiddeld werden volwassen tussen 1967 en 2016 8% minder fit. De mannen daalden met 10% nog harder dan de vrouwen (5%), en jongere volwassen verloren hun fitheid sneller dan hun oudere soortgenoten. Omgerekend komt een dergelijke daling neer op een toename van 25% hart- en vaatziekten.
Voorkomen is beter dan genezen
Oei. Echt oei. Onze medische zorg wordt dan wel steeds beter en we kunnen mensen steeds beter oplappen en langer in leven houden, maar zou de kwaliteit van leven niet achteruit gaan door allerlei opgelopen ziekten, puur en alleen door het niet fit zijn? Ik denk van wel. En naast dat denkwerk is één ding nog veel belangrijker: preventie.
Het gaat er niet om dat we met z’n allen opeens afgetrainde triatleten moeten worden. Veel eerder gaat het om nét wat vaker de fiets pakken, een stuk lopen en níet voor elk wissewasje in de auto springen. Door fitter te worden, houd je voor jezelf ziekte en ellende makkelijker buiten de deur. Dus pak je fitheid bij de lurven. Tenminste, zolang je die nog hebt.
