Seine-sational

Ongelofelijk trots op onze sporters en ons medische team

Tijdens de Sluiting van de Spelen in het gigantische Stade de France noemde Thomas Bach, de baas van het Internationaal Olympisch Comité, de Spelen Seine-sational. Hoewel aan die term vast een heel marketing team avonden lang piekerend had gewerkt, deed dat niets af aan de kern; hij had wel gelijk. Het waren práchtige Spelen in een fantástische stad.

Ondanks de grandeur van Parijs was het Olympisch Dorp gelegen in een wat moeizame buurt, Saint Denis. Wat vaker gebeurt tijdens Spelen is dat juist in zo’n wijk nieuwe gebouwen worden neergezet, die na de Spelen de wijk helpen verbeteren. Maar liefst 10.000 sporters moesten daar worden ondergebracht, worden vermaakt en gevoed in enorme eetzalen. En wat een bijzondere inwoners had dat Dorp. Het neusje van de zalm qua sporters kwam hier samen om sportief te strijden om het allerallerhoogste; een Olympische titel.

De eetzaal in het Olympisch dorp

Deel van het medisch team in Parijs

Zelf bleven we uiteraard ook ons sportieve beentje voorzetten. Dat we vanuit TeamNL twee psychologen mee hadden kwam goed van pas, omdat een behoorlijk deel van ons (top) medische team in de ochtend voor we echt aan de slag gingen een rondje ging hardlopen. Dan was het heel goed mogelijk dat je supersterren als Djokovic, Simone Biles en Alcaraz tegen kwam op weg naar hun ontbijt. Maar ook dat je door een wereld beroemde Afrikaanse hardloper zo hard werd ingehaald dat het leek of je zelf aan het asfalt was vastgeplakt. Toppunt qua mentale dip was dat een van onze fysiotherapeuten al hardlopend werd ingehaald door een van de Olympische snelwandelaars.

De meest gefotografeerde plek in het Olympisch dorp: de ringen

Een doorkijk vanaf het beachvolleybal stadion naar de Eiffeltoren

Nederland presteerde geweldig, haalde de meeste gouden medailles ooit en eindigde 6e in het medailleklassement. Seine-Sational was ook de huldiging van Sifan Hasan tijdens de Sluiting van de Spelen in het grootste sportstadion. Het Wilhelmus klonk van overal met de volumeknop op 10 en TeamNL zong vanaf het midden terrein hartstochtelijk mee.

Een kneiterend feest voor de sporters volgde en op het moment van schrijven zitten we in de Eurostar op weg naar huis richting het Welkom Thuis in Scheveningen.

Ongelofelijk trots op onze sporters en ons medische team met al onze artsen en fysiotherapeuten keren we terug naar huis. We laten de Parijse pracht en praal achter, terwijl we door een bigband en hordes vrijwilligers vriendelijk worden uitgezwaaid.

De start van de triatlon aan de Seine