Het effect van stamcellen bij knieslijtage
Met de deurklink al in de hand draaide meneer zich nog even om en zei: “Zeg. Die stamcellen hè, hoe lang moet ik daar nou nog op wachten?”. Als eerste denk ik: “En ik liep al uit!”, maar beantwoord daarna geduldig zijn vraag. Zeker enkele malen per dag wordt me door mensen gevraagd naar het effect van stamcellen bij knieslijtage. Stamcellen zijn hot, er wordt driftig op gegoogled en als je als knieslijtagepatient nooit dieper dan diep in dit onderwerp bent ingedoken, dan lijk je van een andere planeet te komen krijg ik wel eens het idee.
Literatuuronderzoek
De publicatie van vorige week van een Maastrichtse onderzoeksgroep in misschien wel het meest toonaangevende wetenschappelijke tijdschrift wereldwijd, Nature, deed het verminderen van de stamcelvragen ook geen goed. In het onderzoek werd bij dieren voor het eerst uit stamcellen een beginstadium van een foetus getoverd. “En als dat al kan, dan kan zo’n cel toch zeker ook wel m’n versleten kraakbeen maken?”, hoor ik mensen al zeggen.
Sommige mensen komen op mijn poli wapperend aan met een geprinte versie van het literatuuronderzoek, dat we een jaar geleden deden over het effect van stamcellen bij knieslijtage. Daaruit kwam naar voren dat deze behandelvorm zeker interessant lijkt, maar dat de bewijskracht hiervoor nog te dun is. “Het werkt toch!” zeggen mensen dan wijzend op het papieren artikel. “Kom maar door met die spuit”.
Verboden in Nederland
Dat ook googelen al snel leidt tot een veelvoud aan klinieken die stamceltherapie aanbieden, maakt het voor de gemiddelde polibezoeker niet makkelijk te begrijpen dat stamcelinjecties in Nederland voor knieslijtage door de wet zijn verboden. Dat drijft mensen er toe om naar België, Bulgarije en de Verenigde Staten af te reizen voor een spuitje stamcellen.
Momenteel wordt er door mij en collega’s een nieuw literatuuroverzicht geschreven, omdat er ook het afgelopen jaar weer een aantal studies verscheen, die stamceltherapie bij knieslijtage onderzochten. Als daaruit blijkt dat de bewijskracht is toegenomen, wordt ook in Nederland injecteren wel erg aanlokkelijk. Tot die tijd maar eens in het buitenland mijn licht opsteken over deze therapie. Afgelopen februari hoorde ik interessante updates over stamceltherapie in Seoul, Korea. En volgende week ga ik naar Iran op stamcelsnuffelstage. Beide landen hebben een rijke historie qua behandelingen met stamcellen.
Soms is bijscholen een dagje steunen en puffen geblazen in een bedompt gebouw. In Teheran zal dat vermoedelijk alleen zijn van de warmte. Houd ik het echt niet uit van de hitte, dan maar een spuitje stamcellen om mijn warmteregulatie bij te draaien. Of toch maar een ijsje? Ik kijk nog even.
