Dit is een kopie van het artikel “Shin splints verdient nog meer aandacht” uit het Tennis Magazine.
Ex-vedette Sampras worstelde in jeugd met beenvliesontsteking
Misschien was er nog wel minder aandacht voor shin splints geweest als Pete Sampras er nooit mee te maken had gekregen. De Amerikaanse grootheid van de jaren negentig kampte er op 19-jarige leeftijd mee. Vlak nadat hij voor een sensatie had gezorgd door de US Open op zijn naam te schrijven.
Officieel staat de aandoening als MTSS (Mediaal Tibiaal Stress Syndroom) te boek maar dat zal weinigen iets zeggen. In de volksmond gaat het over shin splints, een goede Nederlandse vertaling ontbreekt. Shin splints ofwel overbelasting van het scheenbeen eventueel in combinatie met een ontsteking van het beenvlies is relatief onbekend letsel dat niettemin al veel tennissers in mindere of meerdere mate heeft parten gespeeld. Soms zelfs zonder dat de speler in kwestie het zich realiseerde.
Speciale oefeningen
De kwetsuur uit zich het meest bij jongeren tussen de 15 en twintig jaar. Hun botten zijn nog niet volgroeid en komen er teveel krachten op, dan raakt het bot en scheenbeenvlies aan de binnenzijde geïrriteerd. Om te zorgen dat het geen chronisch euvel wordt zijn er speciale oefeningen in het leven geroepen om de overbelasting tegen te gaan en moet meer aandacht besteed worden aan de warming-up. Bij klachten is het sowieso verstandig dat de totale activiteit van spelen, trainen en fitness tijdelijk op een lager pitje wordt gezet.
Dr. Maarten Moen doet al jaren onderzoek naar MTSS en promoveerde op de behandeling er van. Moen (45) is zelf een enthousiast tennisser en is ook tennisleraar (B). Hij wijst behalve op overbelasting of plotselinge toename in belasting ook op de baansoort die een rol speelt bij de ontwikkeling van shin splints.
Meer voorlichting
Moen is tevens chef-arts van NOC*NSF op Papendal. Hoewel er intussen meer aandacht voor deze relatief onbekende aandoening is, pleit hij voor nog meer voorlichting over MTSS. TENNiS Magazine had een onderhoud met de tennissende specialist.
Shin splints is een relatief onbekende aandoening. Op welke plaats komt deze blessure als je een top10 tennisblessures zou samenstellen?
‘Dat is enigszins leeftijdsafhankelijk. Bij jongeren tussen 14 en 20 jaar komt MTSS vrij hoog in de lijst te staan, zeg in de top5. Bij tennissers met een hogere leeftijd zal shin splints wat zakken. Je hebt daar eerder de geijkte blessures als tenniselleboog, problemen met de schouder, achillespees of knie, die hoog scoren. Bij jongeren komt MTSS dus relatief veel vaker voor dan bij ouderen, maar iedereen kan ermee te maken krijgen.
Botoverbelasting en scheenbeenvliesontsteking kreeg in de tenniswereld pas bekendheid toen exwereldtopper Pete Sampras er mee te maken kreeg. Was het bijzonder dat begin jaren negentig een topspeler hiermee werd geconfronteerd?
‘Er was ook toen best wel wat bekend over shin splints. Maar als zo’n vedette erdoor wordt getroffen is de impact wereldwijd natuurlijk groot. Iedereen, zowel recreanten als profs, kan ermee te maken krijgen. Op profniveau kan je met zo’n diagnose vaak blijven tennissen, maar moeten de intensiteit en de duur van trainingen tijdelijk worden teruggebracht. Stel de US Open staat voor de deur en je hebt last van deze kwetsuur dan is te overwegen tenminste één voorbereidingstoernooi over te slaan. Doe je dat niet dan is de kans op verergering van de klachten groter en kan het zelfs zo zijn dat trainen minder goed kan of zelfs helemaal niet meer.’
Heeft de baansoort invloed op het wel of niet oplopen van shin splints?
‘Jazeker. Hardcourt en indoortapijt zijn ondergronden waarop je er eerder last van krijgt. In landen waar veel op hardcourt wordt gespeeld, zul je ook meer gevallen tegenkomen. Ik heb een tijd les gegeven in Amerika aan jongens en meisjes tussen de 15 en twintig jaar. Vooral de jongens maken in die periode een groeispurt door. De spieren en pezen in het algemeen raken sneller overbelast en dit geldt ook voor het botvlies van de scheenbenen. Je moet dat bij jongeren heel goed monitoren. De geest kan heel veel aan, maar het lichaam sputtert geregeld als de trainingen in volume en intensiteit te veel zijn toegenomen in combinatie met groei. Op het moment dat de eerste scheenbeenklachten zich uiten is het zaak meteen in te grijpen met behandeling en aanpassing van de training. Voor een korte periode moet de speler het rustiger aan doen.’
‘Als je een vorm van shin splints hebt, heb je sowieso een maand of drie, vier nodig om volledig te herstellen’
Komt het in andere sporten ook voor?
‘Voetbal, hardlopen, hockey en tennis zijn sporten waar van de onderbenen veel wordt gevraagd. Voor tennissers in Nederland geldt dat er relatief veel gravelbanen in ons land liggen. Dat helpt shin splints te voorkomen omdat deze baansoort meer meegeeft en relatief ‘vriendelijker’ is voor de benen van de tennisser.’
Wat zijn de voornaamste oorzaken van MTSS?
‘Overbelasting en plotselinge intensivering van belasting. Stel je hebt clubtraining gehad en je wordt uitgenodigd om te gaan trainen op een tennisschool. Daar ligt het tennisniveau hoger en dus ook de intensiteit van het spel. Als dan ook het volume in tennisuren toeneemt kan de sprong in belasting leiden tot overbelasting. Of als je in vorm bent en bijvoorbeeld besluit nog een extra toernooi in te plannen, maar eigenlijk voel je je fysiek en psychisch al te moe. Je spieren kunnen dan de belasting op de onderbenen moeizamer opvangen. In beide situaties kun je een acute vorm van shin splints krijgen.’
Hoe kom je er weer van af?
‘Bij Israëlische militairen die met zware bepakking liepen, hebben ze nog niet zo lang geleden een proef gedaan. Naarmate ze langer liepen nam de spierkracht af en werd de druk op het bot en botvlies bij sommigen te groot. Met als gevolg dat ze last kregen van onder andere shin splints. De les, ook voor tennissers, is om de spieren zodanig te trainen dat ze gedurende langere tijd belasting kunnen opvangen. Zodat hij/zij ook in de derde of de vijfde set conditioneel nog in orde is. Soms wordt ook gebruik gemaakt van shockwave-therapie, injecties of in het uiterste geval een operatie, maar dat laatste komt zelden voor. Als je een vorm van shin splints hebt, heb je sowieso een maand of drie, vier nodig om volledig te herstellen. Preventie is daarom ook het belangrijkste. Trainingsbelasting op tijd aanpassen bij geringe klachten gaat veel tennissers voor echte shin splints behoeden. Voorkomen is nu eenmaal beter dan genezen.’
